Jazda na rolkach to nie tylko rekreacyjne kręcenie kółek po parku. Istnieje wiele zróżnicowanych dyscyplin – od ewolucji na poręczach, poprzez taniec między kubeczkami, aż po ekstremalne zjazdy z górskich dróg. Poniżej przedstawiamy najciekawsze style jazdy na rolkach: aggressive, freestyle, fitness, downhill, slalom, roller derby oraz inline slalom. Każdy z nich ma swoją historię, charakter i gwiazdy zarówno na świecie, jak i w Polsce. Sprawdź, czym się wyróżniają i poznaj ciekawostki, które przyciągną Twoją uwagę! Jazda agresywna (Aggressive Inline) Historia i charakterystyka: Jazda agresywna narodziła się na początku lat 90. jako ekstremalna odmiana rolkarstwa, skupiająca się na efektownych trikach, skokach i grindach (ślizgach na krawędziach) w przestrzeni miejskiej lub skateparkach. Już w 1994 r. odbyła się pierwsza profesjonalna seria zawodów – NISS (National Inline Skate Series), a w 1995 r. powstało stowarzyszenie ASA regulujące zasady i organizujące zawody. Dynamiczny rozwój sprawił, że aggressive inline zadebiutowało na prestiżowych zawodach X Games (igrzyska sportów ekstremalnych) i było ich częścią od 1995 do 2005 roku. Złota era przypadła na późne lata 90., gdy powstały filmy (np. disneyowski Brink! o rolkarzach) i popularne marki sprzętu – ekipa Arlo Eisenberga i spółki wprowadziła rolki do mainstreamu. Po 2005 roku jazda agresywna wypadła z X Games, co zbiegło się ze spadkiem popularności, jednak nadal organizowane są duże zawody (np. FISE w Montpellier) i działa światowy cykl imprez World Rolling Series. Największe gwiazdy: W historii aggressive inline pojawiło się wielu legendarnych riderów. Do pionierów należał Arlo Eisenberg (USA), który nie tylko efektownie jeździł, ale też wypromował kulturę rolkową w mediach. Niezwykłą postacią jest Fabiola da Silva z Brazylii – siedmiokrotna złota medalistka X Games, która była tak dobra, że organizatorzy zmienili dla niej regulamin zawodów. Dzięki tzw. „Fabiola Rule” mogła startować z mężczyznami, ponieważ poziomem wyprzedzała inne kobiety. Wśród panów legendami są m.in. Chris Haffey (USA) znany z rekordowych skoków, Jon Julio (USA) – ikona stylu street i organizator sceny, czy Brian Aragon (USA) – wielokrotny mistrz zawodów. Współcześnie prym wiodą choćby CJ Wellsmore z Australii czy Joe Atkinson z UK, którzy łączą klasyczną agresywną jazdę z kreatywnym „freeride”. Polska scena również ma swoich utalentowanych riderów. Już w latach 2000. organizowano zawody, a ekipa Hedonskate z Katowic promowała jazdę agresywną. Jednym z pierwszych polskich pro riderów był Tomasz Piekarski „Chester”, który jeździł w teamie Rollerblade. Obecnie odbywają się Mistrzostwa Polski w jeździe agresywnej – na skateparkach można spotkać lokalnych wymiataczy pokroju Krystiana Zarzecznego czy Michała Przybyły. Choć to nisza, polscy rolkarze agresywni udowadniają, że kreatywność nie zna granic. Popularność: W szczycie popularności (ok. 1998–2000) aggressive inline oglądaliśmy w telewizji, grach komputerowych i na pokazach podczas dużych imprez. Później ten styl nieco przycichł, zwłaszcza gdy konkurencja (deskorolki, BMX) zdominowała scenę sportów ekstremalnych. Jednak potrzeba adrenaliny nie zniknęła – wciąż działa wiele skateparków, a społeczność jest mała, lecz bardzo zaangażowana. W ostatnich latach jazda agresywna przeżyła mały renesans dzięki pandemii, gdy ludzie szukali sposobu na aktywność na świeżym powietrzu. Wielu dorosłych odkurzyło stare rolki z piwnicy, a młodzi odkryli na YouTube imponujące filmiki z trikami. W Polsce środowisko aggressive jest niewielkie, ale zgrane – organizuje m.in. Polish Rolling League. Można powiedzieć, że choć jazda agresywna nie jest już masowym zjawiskiem, pozostała efektowną wizytówką tego, co na rolkach jest możliwe. Freestyle Freestyle na rolkach – kreatywna jazda po mieście. Skaterzy freestyle łączą elementy tańca, akrobacji i płynnej jazdy, wykorzystując miejskie otoczenie. Historia i charakterystyka: Freestyle to bardzo szeroka kategoria jazdy na rolkach, skupiona na swobodnej, kreatywnej jeździe po płaskiej nawierzchni. W odróżnieniu od jazdy agresywnej, freestyle nie koncentruje się na grindach czy skateparkach, lecz na płynnych trikach, skokach i figurach wykonywanych na ulicy, chodniku czy placu. Tak naprawdę freestyle czerpie z wielu innych dyscyplin – znajdziemy tu elementy slalomu między kubeczkami, efektowne ślizgi (slides) na butach rolek, skoki wzwyż (tzw. free jump) czy nawet taniec na rolkach. W latach 90. rolkarze zaczęli bawić się jazdą w mieście: skakać ze schodów, kręcić obroty na jednej nodze, śmigać tyłem slalomem między przechodniami. Z czasem wykształciła się z tego oddzielna kultura freeride/urban skating, czyli „jazdy miejskiej”. Organizowane są nawet zawody we freestyle – często w formie pokazu umiejętności na otwartym placu, gdzie liczy się styl i pomysłowość. Międzynarodowa Federacja Freestyle Skating (IFSA) wyróżnia trzy konkurencje obowiązkowe na zawodach: freestyle slalom, speed slalom i free jump, a dodatkowo bywają slide (ślizgi) czy jam…